Find the Best आयुष्य_जगताना Shayari, Status, Quotes from top creators only on Nojoto App. Also find trending photos & videos about
hemlata mandle
BeHappy शुक्र करो गुनाह की बदबू नहीं आती! वर्ना ये दुनिया रहने के काबिल ना होती,!! ©hemlata mandle #beHappy#life #Life_experience #आयुष्याच्या_वाटेवर #आयुष्य_जगताना
#beHappylife #Life_experience #आयुष्याच्या_वाटेवर #आयुष्य_जगताना
read moreशब्दवेडा किशोर
#लिलाव एखाद्याचे बिनधास्त जगणे पाहणाऱ्या समोरच्याला अगदी सोपे वाटत असले तरी ते तेवढे सोपे कधीच नसते. कारण जो असं बिनधास्तपणे जगतो ना....?? त्याला असं बिनधास्तपणे जगण्यासाठी स्वतःच्या लाखमोलाच्या जुन्या नव्या आठवणींचा लिलाव सदा हसत हसत कवडीमोल भावात करावा लागतो. @शब्दवेडा किशोर ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्य_जगताना
शब्दवेडा किशोर
लिमिटेड होतं ना तेच बरं होतं.. पूर्वी बहुतांश गोष्टी लिमिटेड होत्या व त्यामुळे आपले आयुष्य किती सुखी होते बघा.. टी.व्ही.वर 1-2 channels होती व तीपण लिमिटेड वेळेसाठी.रात्री ठराविक वेळेनंतर बंद व्हायची व घरातील लोकं एकतर झोपायला जायची नाहीतर छान गप्पा मारायची.दुचाकी वाहनांचे उत्पादन लिमिटेड होते.बुकिंग केल्यावर वर्षादीड वर्षाने वाहन मिळायचे.त्यामुळे रस्त्यावरील वाहनांची संख्या लिमिटेड होती..प्रवासाचा आनंद मिळायचा.गोडाधोडाचे पदार्थ फक्त सणासुदीला असायचे ते सुद्धा लिमिटेड.त्यामुळे स्थूलतेचे प्रमाण कमी होते.शाळेतही लिमिटेड अभ्यास असायचा त्यामुळे मुलांना खेळायला वेळ मिळायचा व मुलांची मानसिक व शारीरिक जडण घडण नीट व्ह्यायची.बहुतांश ठिकाणी वर्किंग अवर्स लिमिटेड होते.संध्याकाळी ५-६ च्या दरम्यान ऑफिसेस बंद व्हायची व माणसे वेळीच घरी पोहोचून कुटुंबासाठी वेळ द्यायची.अशा अजून अनेक गोष्टी आहेत ज्या लिमिटेड होत्या त्यामुळे आपले आयुष्य खूप सुखी होते पण आता सगळंच "अनलिमिटेड" झालंय अन् त्यामुळे जीवनातील सुख मात्र खूपच "लिमिटेड" झालंय....बाबा तुमच्या लहानपणी अन् आता आमच्या लहानपणी काय काय बदल झालेले वाटतात.बेटा काळ खूप बदलला बघ..तेव्हा पोरांच्या छातीच्या बरगड्या दिसायच्या व पोट अगदी पाठीला टेकलेले दिसायचे आता चौथीपाचवीच्या पोरांची पण सुटलेली पोटे दिसतात.तेव्हा पोरं दिवसभर खेळून खेळून रात्री बिछान्यावर अंग टाकले की गाढ झोपत. आता पोर दिवसभर बसून 'कॉम्प्युटर गेम्स' खेळून रात्री late night movies एन्जॉय करत जागत बसतात.तेव्हा आमच्या घरात फक्त आजी आजोबांना डोळ्याला चष्मा असायचा आता दुसरीची मुलं नाकावरील चष्मे सावरत शाळेत बसतात.तेव्हा वडिलांचा आम्हाला फार धाक असायचा आता पोरं नाराज होऊ नयेत म्हणून त्यांचे डॅड त्यांना ते म्हणतील तेव्हा हॉटेलात नेऊन ते म्हणतील ते खाऊ घालतात.तेव्हा आम्हाला कधीतरी सणावाराला केलेली पुरणपोळी गोड लागायची आता मुलांना दररोज झोपेतून उठल्यावर आई मागे लागून खाऊ घालते ते अंजीर,पिस्ते,मनुका पण बेचव लागतात.तेव्हा आमच्या वाढदिवसाला आई एखादा बेसनाचा लाडू हातावर ठेवायची. आता मुलांच्या वाढदिवसाला तोंडाला फासण्यासाठी एक व खाण्यासाठी एक असे दोन मोठे केक्स लागतात..मुळात काय की तेव्हा आम्हाला फार काही मिळत नसतानाही आनंदात जगता यायचं आता बरंच काही मिळत असूनही आनंदी जीवन कसे जगावे यावरील सेमिनार्स अटेंड करावे लागतात. ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्य_जगताना
शब्दवेडा किशोर
शुन्य आणि वर्तुळ.. या दोघात खूप फरक आहे. शुन्यात आपला शापीत एकटेपणा असतो अन् वर्तुळात आपल्याला सतत शापीत जगणं देणारी आपली माणसं असतात. ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्य_जगताना
शब्दवेडा किशोर
नवरा जर नसेल तर...... नवरा नसेल तर राजवाडा सुद्धा सुना अन् रिता आहे नवऱ्याला सतत कमी लेखणे हा अक्षम्य गुन्हा आहे खरं पाहीलं तर त्याच्याशिवाय बायकोच्या अस्तित्वातले कुठलेच पान हलत नाही घरातलं कोणतंच सुख नवऱ्याशिवाय बायकोला खरं अस्तित्व देत नाही नोकरी अन् पगाराशिवाय त्याच्याकडे असतं तरी काय असं म्हणणाऱ्यांना आता सांगावे,बोलावे तरी कसे अन् काय स्वच्छ पवित्र घरंच मुळी नवऱ्यानं घेतलेलं असतं मात्र अतिशय विक्षिप्त विचित्र माणूस म्हणून त्याचंच सौंदर्य त्याला हसत असतं पगार मर्यादित असताना सुद्धा सर्वांचे लाड त्यात त्यास पुरवायचे असते म्हणूनच नवऱ्याचे वय हे बायकोपेक्षा जास्तच असते त्याचा दोष काय तर म्हणे काटकसर करायला लावतो मात्र घरपरिवारासाठी बिचारा रात्रंदिवस सतत राबतो चिडत असेल रागवत असेलही अधुनमधुन भांडतही असेल सहनशिलता संपल्यावर तुम्हीच सांगा काय होणार त्याचं हे असं घरचे दारचे टोमणेच सतत ऐकत असल्यावर नवऱ्याची टिंगल उडवुन सतत त्याच्यावर हसु नका त्याला सदा कमी लेखुन पट्टराणीचे स्थान गमवु नका नवरा म्हणजे अंगणामागचा भरभक्कम चिरेबंदी अन् आखीवरेखीव भारदस्त वाडा अन् बायको म्हणजे त्या वाड्यात ठेवलेला पवित्र प्रेमाचा अमृतघडा नवरा म्हणजे सप्तरंगी इंद्रधनुमागचं आभाळ सौंदर्य खुलवणाऱ्या कुंकवामागचं भव्य दिव्य उदार भाळ बायको मॕडम कधीतरी जरा नवऱ्याकडेही पहा त्याचं मन जाणण्यासाठी जरा समजुन उमजुन रहा कधीतरी चारचौघात अन् एकट्यात त्याचंही मनभरून कौतुक करावं त्याच्या अबोल दुःखाचं एकतरी गीत लिहावं कधी उगाचंच त्यालाही अलवार जवळ घ्यावं त्याच्याही मनात जे सलतंय ते त्याच्या मौनातुनच समजुन घ्यावं आयुष्याची ही सप्तपदी जरी ठरते तप्तपदी तरी हसतहसत त्याच्या बरोबरीने चलावी प्रत्येकीनं स्वतःची अशीही आगळीवेगळी लवस्टोरी खुलवावी अन् ती पुढच्या पिढीसाठी इतिहास म्हणून जगवून त्यातुन आत्मरूप,एकस्वरूप,त्याग या भावनांची व्याख्या नव्यानं सर्वांसमोर मांडावी ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्य_जगताना
शब्दवेडा किशोर
ना सुखाची ओढ आता ना दुःखाची ही भिती श्वास संपले हे प्रतिक्षेत आयुष्य उरलेच किती राहीली ना तमा कशाची कुणास कुणाची आता जो चाले सदा पुढती हृदयमंदिराशी जोडलेले आपण सगळे हे सखेसोबती आयुष्यात उरलेच किती काळाचा महिमा हा सारा सारीपाट आगळा आयुष्याचा फिरूनी नव्यानं सारे जन्म घेऊनी नवी भरारी घेणार पुन्हा एकदा आपण सारे सखे सोबती नाही विसरायचे नाते हे अपुले अन् ना विसरावी आपली मैत्रनीती पुन्हा नव्यानं उगवाया आता सजवु ही छोटीशी अस्तमिती हृदयमंदिरी आठवणींना ठेवू कायम जतन करूनी एकच सांगे हा शब्दवेडा किशोर कुणी कुणाला न विसरता फिरूनी नव्यानं लवकरच करूया जागर मैत्रीचा अपुला नव्या जोशात अन् फुलवुया आपल्या सर्वांच्या नव्या आयुष्यरीती ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्य_जगताना
शब्दवेडा किशोर
सरणारे वर्ष मी तुम्हासोबत उद्या असेल किंवा असणार नाही असेल कुणी दुसरे मित्रहो सदैव राहो तुमचे चेहरे हसरे झाले असेल मजकडून तुमच्याशी वागताना भले वा बुरे चांगले वा वाईट मीही बरोबर असतो खुपदा तरीही ठरतो मीच बरेचदा वाईट मात्र त्याकडे लक्ष न देता सरळमार्गे चालूनीया मी नेहमी करतो माझे काम राईट.... माना अथवा नका मानू तुमची माझ्याशीही नाळ आहे भले होवो वा होवो बुरे लक्षात ठेवा मी माझ्यातच काळ आहे.... उपकारही नका मानु अन् दोषही मजला देऊ नका सदैव तत्वानं जगणाऱ्या लोकांना सत्वानं उरायला जागा मिळणारच नाही असं कधी वागु नका होईल माझाही अस्त कधी जरी माझ्या अस्तित्वाला डागाळू नका अन् निरोप माझा घेताना वा निरोप मजला देताना त्या स्मशानाच्या गेटपर्यंतही सोडायलाही येऊ नका कारण उगवत्याला रामराम अन् मावळत्याला कायमचा सलाम हिच रित आहे इथली हे कधीच विसरू नका.... असं समजुत करून घ्या मनीची की एक वर्ष आपली साथ होती आता हसतमुखानं द्या निरोप मजला बेधुंद असेल सारं जग उद्याच्या नववर्षाच्या स्वागताला तेव्हाही मजला तुम्ही विसरा तो दोष देईन मी माझ्या प्राक्तनाला.... शिव्या शाप लोभ माया दुषणे यातले मज काही नको मी सतत माझे काम केले अन् मी सतत तुमच्या आयुष्यातील वेगवेगळ्या भुभिकांना उत्तमरित्या वठवले फक्त मजला उरू द्या मनात कायम आठवणरूपी सुखचित्र म्हणूनी बाकी मजला काही नको.... निघत्या वेळी मी "पुन्हा भेटू" असं चुकुनही म्हणणार नाही ते वचन कसे मी देऊ जे मला पाळताच येणार नाही मी कोण तुम्हास सांगणारा फक्त मज तुमचे आशीर्वाद घेऊनी शुभाशीष तुमचे घेऊ द्या सरणारे वर्ष हे आता मलाही हसतमुखी त्या सरत्या वर्षासोबती अनंताच्या प्रवासाला निघु द्या.... ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्याच्या_वाटेवर #आयुष्य_जगताना
#आयुष्याच्या_वाटेवर #आयुष्य_जगताना
read moreशब्दवेडा किशोर
काही बंध असे असतात फक्त अंतरास जोडणारे प्रेम असतो की त्याग ? काहीच न कळणारे.. नजरेला नजर मिळते त्यातुनच प्रेम जडणारे ओठावर शब्द रहातात तरीही शब्दा विण कळणारे.. धागे मुळीच कच्चे नसतात विण मात्र जमत नाही म्हणुनच रेशमाच्या गाठी सहजा सहजी जुळत नाही.. अशा कितीक कहाण्या असतात कुठं सारीपाट फुलतो तर कुठं डाव अर्ध्यावरच मोडतो मनातल्या मनातच मग जो तो आपापल्या परीनं स्मृतीगंधसुमनांची माळ ओढतो.. ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्य_जगताना
शब्दवेडा किशोर
का कुणास ठाऊक काही कळलंच नाही मन मात्र म्हणतंय तरुण आहे मी मात्र कसा संपला ०६ पासून ६० वयापर्यंतचा हा प्रवास काही कळलंच नाही.. काय मिळवलं काय कमावलं अन् काय गमावलं काही कळलंच नाही संपलं बालपण गेलं तारुण्य केव्हा आलं ज्येष्ठत्व काही कळलंच नाही.. काल मुलगा होतो केव्हा बाप आणि नंतर कधी अनाहुत सासरा अन् आजोबाही झालो काही कळलंच नाही केव्हा 'बाबा' चा 'आबा' होऊन गेलो हेही काही कळलंच नाही कुणी म्हणतं साठी बुद्धी नाठी कुणी म्हणतं हाती आली काठी काय खरं अन् खोटं आहे काही कळलंच नाही.. पहिले आई बापाचं चाललं मग बायकोचं चाललं मग चाललं मुलांचं या सगळ्यात मात्र माझं कधी चाललं काही कळलंच नाही माझ्या अस्तित्वाला खरंच ओळख होती का हे काही आजवर नीटसं कळलंच नाही.. बायको म्हणते आता तरी समजून घ्या वय खूप झालंय मग काय समजू व काय नको समजू का कुणास ठाऊक पण आजवर हेही मज नीट कळलंच नाही मन म्हणतंय तरुण आहे मी अन् वय म्हणतंय वेडा आहे मी मग या साऱ्या धडपडीत केव्हा खरंच गुडघे झिजून गेले अन् हल्ली तर मनही कधी थकलं हेही कळलंच नाही.. झडून गेले केस लोंबू लागले गाल लागला जाडभिंगाचा चष्मा अन् केव्हा बदलला हा माझा चेहरा काही कळलंच नाही काळ बदलला तसा मीही बदललो अन् बदलली मित्र-मंडळीही किती निघून गेले किती राहिले मित्र त्या बाबतीत देखील काही कळलंच नाही.. कालपर्यंत मौजमस्ती करीत होतो मित्रांसोबत केव्हा अनाहुतपणे हा सीनियर सिटिझनचा शिक्का लागून गेला काही कळलंच नाही पत्नी,मुलं, सून,जावई,नातू,पणतू सारा आनंदीआनंद झाला केव्हा हसलं अन् उदास हे जीवन काही कळलंच नाही.. म्हणून सांगतोय तुम्हा सर्वांना मी शब्दवेडा किशोर.. भरभरून जगून घे जीवा सारा आनंद अन् सुखदुःखही सारी उपभोगून घे मग वेळ सरल्यावर नको म्हणू की मला काही कळलंच नाही.... ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्य_जगताना