तुटलेली मौतिक माळ सगळे मोती ओघळले मी ओवायाला जाता सारेच पुन्हा ते गळले एक एक मोती म्हणजे दवबिंदू आठवणींचा विरघळून मोती गेले पडता किरण प्रकाशाचा गोठले हुंदके जेथे पाऊल स्मिताचे पडले त्या हलक्या स्मित रेषेने दुःखाचे काटे गळले मी डाव मांडुनी बसले भूतभविष्याचा सगळा एक एक करून सारे हे अनुभव झाले गोळा ओवून तयांना साऱ्या मी पुन्हा माळ बनवली तेव्हा इतके हे घडले भेळ अनुभवांची झाली ०६/११/२०२२ @ १९:०० ©उमा जोशी #उद्धववृत्त २-८-४ #माळ